Ölüm Ve Varlık

Ben ölsem ne yapardınız? Beni tanıyan yada tanımayan sizler bir insanın varlığı ile yokluğu sizi ne kadar tatmin eder onu ne kadar bir zaman hatırlarsınız, ben öldüğüm zaman kendinizi tatmin edeceğiniz bir zaman olacak bu zaman içerisinde beni anacak ve beni konuşacaksınız bu süre dolunca ise unutacak yerime başka bir şeyleri getireceksiniz her hangi bir obje yada bir canlıyla dolduracaksınız beni unutacaksınız hayatınız da olan bir canlıyı yok sayacak ve yolunuza devam edeceksiniz ki ben de böyle olmasını isterdim ama bazı istisna insanlar var tabi ki onların hayatlarından çıkmak istemem onlarda beni çıkartsınlar istemem hayatlarından anılarda yaşamam beni bir ölümsüz yapar düşünceler de yaşamam beni ölümsüz yapar sevdiğim insanlar için de yaşamayı isterim ama öldüğüm zaman eminim ki karalıktan başka bir son beklemiyor beni karanlık ve boşluk aslında öldüğüm andan sonra hiç bir şey hissetmeyeceğim benliği ve ruhum yok olacak bitecek asla var olmayacak. Ben ölümsüzlüğü arıyorum ölümsüzlük için de mutsuzluğu arıyorum  ben ölmek istemiyorum ölüm gibi bir sonu kabul etmiyorum...

Yalnızım

Hayatın bir oyunumu bilinmez ama yalnızlık her zaman hayatımızda olan ve gariptir ki, doğumdan ölüme isanın bütününde olan yalnızlık insana ölümle eş değer bir acı da yaşatır gariptir ki senin bir parçan olan şey senin hayatını tam anlamıyla yok edebiliyor olmasıdır.

Başkan, sadece kendi başına bakan.

Ben siyasetten anlamam o işlerle hiç bir alakam yok, ama şunu bilir söylerim, Her ne kadar bitmiş olsa da, dağda binlerce askerimiz ölürken bir pkk lının burnu kanarsa üzülürüm diyen bir başkandan bombalı saldırılarda 170 den fazla kandaşımız ölürken haber yasağı çıkartıp halktan sakin olmasını isteyen bir başkana saygı duyamam onu destekleyemem koyun gibi yaşayamam, bu halk koyunluktan çıkmadığı sürece bu başkanın oyunları devam edecek..

Kendi ölümüm.

Kendi gölgemde boğulduğumu, kendi mutsuzluğumda öldüğümü hissediyorum, günden güne soluyorum, hayattan insanlardan kalabalıktan nefret eder hale geliyorum, kendimi olmadığım bir yerde görüyorum bedenen değil ruhen, hayatımın param parça oluşunu izliyorum, göz yaşlarım içime akıyor nefretim içime kusuyor sevincim içimde paylaşılıyor,hayatım kendi ellerimde kendi benliğimde yok oluyor sanki, nefretle ağlamak, ağlayamadığım için daha da nefret kusasım var insanlara karşı, hiç bir zaman ellerindekinin değerini bilmeyen bencil yaratık topluluğu sadece, Sön sözüm, kurtulmak istiyorum kendi karanlığımdan, ama bir insan gölgesinden kurtulabilirmiki?

Duyguların yoksunluğu.

Bir arkadaşımın söylediği bir söz var ''bir adamı, içtiği sigaranın dumanında boğulmayı arzulayacak kadar sevmeyin. ya da ıslak öpüşlerinde, sonu yok'' Diye bir söz, peki ya bu durum tam tersi ise bir erkek kadının içtiği sıgara dumanında boğulmayı arzulayacak kadar sevdi ise, yada ıslak öpüşlerinide? Ya o adamın duyguları ne olacak? Aşka inanmıyor diye bir insanın duygularını köreltmek nasıl bir vahşet biliyormusunuz? Aslında buna belkide o adam izin vermiştir belkide kadın gibi olursa kadın ondan hoşlanır mutlu olurlar diye, ama hiç bir kadın bu hayatta, onun için bir şeyler çabalayan insanlar için bir şeyler yapmayı düşünmezler.. Nedense ben hep yalnızdım, bu yalnızlığım belkide beni çok kötü yollara itecek,belkide beni birisi kurtarak o yollara düşmeden bunu kimse bilemez, ama bir kadını ne kadar sevebilirsiniz, bir kadın için nelere katlanabilir neleri göze alabilirsiniz bilmiyorum ama bazı kadınlar sizin onun için yaptığınız şeylerin %5 ini bile yapmaz siz onun gözünde bir kobaydan başka bir şey değilsinizdir, sadece bir deney hayvanı hepsi bu... Benden bu kadar görüşmek üzere, hoşça kalın...

Şizofrenik Dürtüler.

İzlediğiniz,Okuduğunuz,Dinlediğiniz şeylerin etkisin de nasıl ve ne kadar kalıyorsunuz? Bazı seri katiller sayfalarını takip ediyorum, yaşadığım olaylar yüzünden ise, o sayfada yazılanları, bazı insanlara yapmak fetişist ve sadist duygular içersin,orgazm edici beyin kasılmaları yaşayan bir yaratığım, bazen ise bu düşündüklerim den nefret eder kendim den de nefret ederim, böyle pisikopat ve şizofren bir varlığım işte, işkenceyi in ince ayrıntısına kadar kafam kurgularım, bir kaç saat sonra ise düşündüklerim yüzünden kusma ihtiyacı duyarım.. Yeri geldiği zamanlar gün boyu ağlama ihtiyacı duyar, insanları öldürmek isterim.. Belki de geleceğin katili yetişiyor içimde. Kim bilir..  Benden bu kadar görüşmek üzere, hoşça kalın... :)

Kadın olmak zordur..

Türkiye gibi bir ülkede kadın olmak zordur, ben bir erkek olarak bunu söyleye bilirim, Kadınlar ve erkekler eşittirler, fakat bu eşitli bozan gene biz erkekler oluyoruz, kadını dövüyoruz, yeri geliyor tecavüz ediyoruz, yeri geliyor kanlı işkenceler yapıyoruz, kadın olmak tek türkiye de değil tüm dünyada zordur dünya çapında yapılan ayıpları ve pisliklerin bir kısmını saydım sadece, Sanırım erkek olmak diğer bireylerin üstünde karşı tarafa baskınlık sağlamak ya da onu ezmek kendisine köle etmek anlamı taşıyor, nice kadınlar koca dayağından,koca cinayetlerinden, yada tecavüzlerden canını yitirdi, canları da çok yandı, ama erkek olmak bu dünya da utanılacak bir gerçektir benim için, ama ben kendimden ne utanıyorum, ne de tiksiniyorum, iyi ki benim düşüncelerim zihniyetim bir başka da kadınlara da kendi haklarımla eş düzey de tuta biliyorum.. Ama diğer erkekler den tiksiniyor ve onları kendi ellerim le öldürmek istediğim de pek bir aşikar.. Neyse..  Benden bu kadar görüşmek üzere, hoşça kalın... :)